Umowa zlecenie to umowa cywilnoprawna, nazywana także umową śmieciową, jest ona coraz entuzjastyczniej wykorzystywaną formą współpracy z pracownikami.
Jej parafowanie niesie z sobą – z punktu widzenia pracobiorcy – mnóstwo niedogodności oraz niedużo zysków.
Z punktu widzenia pracodawcy sytuacja jest odwrotna. Z jakiej przyczyny? Gdyż umowa zlecenie jest umową cywilnoprawną i jako taka nie podlega przepisom prawa pracy. Ten tyczy się osób zaangażowanych na bazie umowy o pracę. Pracodawca zatem nie zapłaci za pracownicze badania (
więcej szczegółów) osoby współdziałającej na podwalinie umowy zlecenia, nie wyśle jej także na
szkolenia z zakresu BHP. Nie będzie musiał też prowadzić dla zatrudnionego osobowej teczki ani również ewidencji czasu pracy. Pracodawca zyskuje również na tym, że zleceniobiorca nie ma
prawa do urlopu . Do tego współpracę ze zleceniobiorcą
można właściwie rozwiązać w każdej chwili, nie martwiąc się
okresami wymówienia. Wszystko to powoduje, że taka forma świadczenia pracy będzie dla pracodawców korzystna.
Autor: Butz.2013
Zainspirowane przez: http://www.flickr.com
Co zyskają na umowie cywilnoprawnej pracownicy? Dla pewnej grupy będzie to dobra okazja do
dorobienia w sytuacji, gdy pracują już gdzieś na etacie. Umowa (zobacz
https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-darmowe-oprogramowanie-do-prowadzenia-kpir) zlecenie zapewnia im elastyczność w świadczeniu usług. Dla
drugich to okazja do jakiegoś. Atutem dla pracownika jest to, że pracodawca nie może nakazać realizowania zlecenia w określonym miejscu jak też czasie, bowiem jest to zapis charakterystyczny dla umowy o pracę, a gdyby taką chlebodawca chciał podpisać, uczyniłby to.
Autor: U.S. Department of Agriculture
Zainspirowane przez: http://www.flickr.com
W przypadku produkowania i przetwarzania żywności, bardzo istotne staje się utrzymanie wszystkich standardów
bezpieczeństwa oraz higieny, aby ograniczyć zagrożenie błędów, które potrafią skutkować zatruciem. Od kilku lat w naszym kraju z sukcesem stosuje się system HACCP, który pomaga wyznaczyć dane zagrożenia i słabe punkty w toku produkcji oraz przetwarzania żywności, a w następnej kolejności je eliminować.